بررسي تاثير ارتباط مستمر اوليا در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

به طور كلي اكثر پدران و مادران به فعاليتهاي آموزشي فرزندان خود علاقه مند بوده و در فراهم ساختن امكانات و تسهيلات لازم براي تحصيلات موفقيت آميز فرزندان خود از هيچ كوششي فروگذار نميكنند. در واقع هر پدر و مادري خواهان موفقيت فرزندان خويش است.
     بر مبناي يك احساس و سنت ديرين مشخصترين مسووليت خانواده در قبال زيست و رفاه فرزند خويش در تامين غذا، پوشاك، مسكن، بهداشت و تربيت خلاصه شده است. غذا و پوشاك و مسكن در چهارچوب تسهيلاتي كه خانواده براي خود فراهم ميكند تامين ميشود. در اين سه زمينه فرزندان خانوادهها در كنار ديگر افراد خانواده از امكاناتي كه نيازهاي آنها را رفع ميكنند بهرهمند ميشوند.
       بهداشت فرزندان خانواده در دو بعد مراقبت و پيشگيري و درمان يكي با مسووليت و كوشش خانواده و ديگري با مباشرت پزشك و سازمانهاي درماني شكل ميگيرد. پدر و مادر به انگيزه علاقهاي كه به حيات و سلامت فرزند خويش دارند، به فراخور امكانات اجتماعي و اقتصادي خود براي حفظ سلامت فرزند خويش اهتمام دارند.
    در مساله تربيت، به ويژه از لحاظ جنبههاي عمومي اغلب نقش خانواده كمتر از آن است كه انتظار ميرود.